با اعلام لیست جدید تیم ملی توسط کارلوس کیروش میتوان نتیجه گرفت که آقای گل لیگ برتر جایی در پازل تاکتیکی مربیان تیم ملی ندارد.
کیروش لیست جدید خود را برای رویارویی با ماداگاسکار و مالدیو اعلام کرد اما در کمال تعجب اثری از نام رضا نوروزی مهاجم 24 گله فولاد خوزستان که اتفاقا رکورد بسیار جالبی را در تاریخ لیگ برتر بر جای گذاشته است، نیست.
نوروزی در تیم استیلآذین کنار بزرگانی مثل علی کریمی، مهدی مهدویکیا، فریدون زندی و... بود یک گلزن قهار نشان داد که روی ضربات سر و پا تبحر خاصی داشت او در فصل دهم راهی فولاد خوزستان شد و به رغم اینکه چند دیدار را به دلیل آسیبدیدگی از دست داد، توانست تعداد گلهای خود را 24 برساند و صاحب یک رکورد بینظیر شود.
اگر به بازیهای فولاد خوزستان دقت کرده باشید متوجه میشوید نوروزی به هر نحوی گلزنی کرده، ضربات سر، بغل پا، شوت از راه دور و ضربات ایستگاهی؛ یعنی تخصص این بازیکن مثل دیگر مهاجمان فقط از موقعیتهای بدست آمده در محوطه جریمه فوتبال نیست بلکه برعکس او برای خودش نیز ایجاد موقعیت کرده و در زمان بنبست نیز از ضربات ایستگاهی قفل دروازه حریف را باز کرده است. (نگاهی به 6 گل نوروزی روی ضربات ایستگاهی بیندازید.)
با این آمار خوب و تخصص در گلزنی یک مهاجم باید چه کار کند تا در لیست تیم ملی باشد؟البته اگر نگاهی به گلزنان 10 دوره لیگ داشته باشیم، به قربانی شدن آقای گلها پی میبریم؛
دوره اول لیگ برتر: رضا عنایتی (ابومسلم) 17 گل
دوره دوم لیگ برتر: ادموند بزیک (سپاهان) 13 گل
دوره سوم لیگ برتر: علی دایی (پيروزي) 16 گل
دوره چهارم لیگ برتر: رضا عنایتی (استقلال) 20 گل
دوره پنجم لیگ برتر: رضا عنایتی (استقلال) 21 گل
دوره ششم لیگ برتر: عرفان اولروم (ابومسلم) و مهدی رجبزاده (ذوبآهن) 17 گل
دوره هفتم لیگ برتر: هادی اصغری (راهآهن) و محسن خلیلی (پيروزي) 17 گل
دوره هشتم لیگ برتر: آرش برهانی (استقلال) 21 گل
دوره نهم لیگ برتر: عمادرضا (سپاهان) 19 گل
دوره دهم لیگ برتر: رضا نوروزی (فولاد خوزستان) 24 گل
با این آمار به جز علی دایی که همواره جایگاه ثابتی در تیم ملی داشت هیچکدام از آقای گلهای ایرانی لیگ کشورمان در پازل تاکتیکی مربیان تیم ملی جایی نداشتند.
رضا عنایتی که در 2 دوره خوش درخشید با زور و فشار رسانهها در تیم برانکو ایوانکوویچ جای گرفت اما برانکو از او حتی در بازیهای تدارکاتی هم استفاده نکرد و بعد از برانکو نیز و در موقعی که این بازیکن توسط قلعهنویی فیکس تیم ملی شد، دیگر آن رضای آقای گل نبود چراکه در لیگ امارات این مهاجم دیگر آن انگیزه لازم را نداشت. برای مثال مهدی رجبزاده، هادی اصغری و حتی آرش برهانی هم در مقطعی کوتاه آن هم برای ساکت نگه داشتن منتقدان و رسانهها به تیم ملی دعوت شدند تا پس از مقطعی قلم قرمز روی نام آنها کشیده شود.
با این حساب میتوان نتیجه گرفت که آقای گلهای لیگ برتر یا همان لیگ حرفهای کشورمان جایی در پازل تاکیکی مربیان تیم ملی ندارند و برای رسیدن به این پازل تاکتیکی باید گلهای بازیکنان از تعداد انگشتان دست هم تجاوز نکند. به عنوان مثال هادی نوروزی در فصل دهم برای پيروزي چند گل زده است؟
گرچه کارلوس كيروش هم مثل همایون شاهرخی، برانکو ایوانکوویچ و علی دایی به خاطر سلیقه و سبک کارش دفاع خواهد کرد اما واقعا نمیدانیم چرا در کشورهای دیگر (حالا از کشورهای صاحب فوتبال فاکتور میگیریم) همواره آقای گل لیگ جایگاه ویژهای در تیم ملی دارد و از او با توجه به فرصتی که میدهند به نحو احسن استفاده میکنند اما در کشورمان برعکس است.
لازم به ذکر است؛ رضا نوروزی در اردوی اتریش به گواه خود ملیپوشان یکی از بازیکنان آماده بود و در آخرین دیدار تدارکاتی که تیم کیروش از حریف عقب بود، یک گل زد و یک پاس گل داد تا نقش بسزایی در پیروزی تیم ملی داشته باشد.
خلاصه کلام اینکه امیدواریم این معضل فوتبال کشورمان نیز برطرف شود یا اینکه خود کيروش که یک مربی حرفهای است برطرف کند تا حداقل این معضل از فوتبال ایران کنار برود و بهایی به آقای گل لیگ برتر بدهیم.